بررسی فراوانی علایم بالینی بیماری مولتیپل اسکلروزیس در بیماران بستری در بیمارستان های شهید بهشتی و ولی عصر(عج) طی سال های 76-81

مقدمه : بیماری مولتیپل اسکلروزیس(ms)، شایع ترین بیماری دمیلنیزان شناخته شده و از طرفی مهم‏ترین علت نورولوژیک از کار افتادگی بالغین جوان بعد از تروما می باشد. که علایم بالینی متعددی دارد. لذا این مطالعه با هدف تعیین فراوانی علایم بالینی بیماری(ms) صورت گرفته است. روش کار : این مطالعـه به صورت توصیفــی انجـام گرفت . برای هر کدام از پرونده‏های بیماران مولتیپل اسکلروزیس بستری طی سال های 81-1376در بیمارستان های ولی عصر(عج) و شهید بهشتی پرسشنامه‏ای تهیه شد و پرسشنامه از روی اطلاعات موجود در پرونده‏ها تکمیل شده و داده ها با استفاده از آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج : از 94 بیمار مورد بررسی 40 نفر (6/42 درصد( مرد و 54 نفر (5/57 درصد( زن بودند. بیشترین بیماران در گروه سنی 20تا30 سال قرار داشتند و 69 نفر (4/73 درصد( شهرنشین و 25 نفر (6/26 درصد( روستایی بودند. در این مطالعه بیشترین مراجعه بیماران در سال 1381 و کمترین زمان مراجعه در سال 1373 بود. بیشترین علامت بالینی در بیماران مربوط به پارزی اندام‏ها بود که در کل در 61 نفر (9/64 درصد( وجود داشت و پس از آن اختلالات بینایی در 46 نفر (9/48درصد( که شامل دوبینی (18 درصدکل) و نوریت اتیپک (38 درصد کل( ‏بود. علایم گوارشی در 29 نفر (30 درصد( که شامل بی اختیاری مدفوع (8/5 درصد کل(، یبوست (12/8درصد کل(، استفراغ (12/8 درصدکل ( بوده و علایم ادراری در 15 نفر (16 درصد(که شامل فرکوئنسی در 8/5 درصد بیماران در کل و بی‏اختیاری ادار در 11/7 درصد بیماران در کل، آتاکسی در 11 درصد کل، سرگیجه در 19 درصد کل، سردرد در 12/8 درصد کل وجود داشت. در این مطالعه زنان بیشتر از مردان به این بیماری مبتلا بودند. نتیجه گیری : بیشترین علامت بالینی دیده شده در بیماران پارزی اندام‏ها و بعد از آن علایم بینایی بود که پیشنهاد می شود همکاران محترم از کنار مهم‏ترین علایم بالینی که در بالا ذکر شده ساده رد نشده و در بیماران در رنج سنی 20-30 سال دارای علایم فوق ارزیابی های بیشتری انجام دهند. واژه‏های کلیدی : مولتیپل اسکلروزیس- پارزی – اختلال بینایی